Διατροφικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ινδοί στο εξωτερικό
Σκοπεύετε να εγκατασταθείτε στο εξωτερικό; Έχει γίνει πλέον τάση μεταξύ των Ινδών να εγκατασταθούν στο εξωτερικό είτε για σπουδές είτε για δουλειά. Βρίσκουν καλύτερες ευκαιρίες και πρόοδο στο εξωτερικό παρά στην Ινδία. Είναι όμως τόσο εύκολο να εγκατασταθείς στο εξωτερικό; Όχι, δεν είναι το κομμάτι της τούρτας όλων. Υπάρχουν πολλά εμπόδια που αντιμετωπίζει η ινδική εγκατάσταση στο εξωτερικό. Ένα τέτοιο πρόβλημα είναι το φαγητό. Το φαγητό είναι η σωτηρία ενός ατόμου. Δεν μπορεί κανείς να αλλάξει εύκολα τις διατροφικές του συνήθειες. Εμείς οι Ινδοί είμαστε πολύ συγκεκριμένοι για το φαγητό μας. Το φαγητό μας αποτελείται από γεμάτα μπαχαρικά.
D’Momo Factory Πρέπει να δοκιμάσετε
Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ινδός όταν πατήσει το πόδι του στην ξένη γη είναι το σπιτικό φαγητό. Όλοι είμαστε εθισμένοι στο φαγητό που φτιάχνει η μητέρα μας που ονομάζουμε MA KE HAATH KA KHANNA. Και κανένα φαγητό δεν μπορεί να συγκριθεί με φαγητό που φτιάχνει η αγαπημένη μας μητέρα. Μπορείτε να περάσετε μια ή δύο μέρες με μπιφτέκια, πίτσα, κέικ, αλλά επιτέλους το μόνο που χρειάζεστε είναι σπιτικό φαγητό. Η λαχτάρα σας για φαγητό αυξάνεται μέρα με τη μέρα και σας μένουν μόνο δύο επιλογές. Είτε για να μαγειρέψετε μόνοι σας είτε κάνετε συμβιβασμό με την υπάρχουσα διατροφική κουλτούρα της χώρας.
Εάν επιλέξετε να μαγειρέψετε μόνοι σας, το πρόβλημα δεν τελειώνει εδώ. Χρειάζεστε το κουτί σας με μπαχαρικά και άλλα συστατικά για να νιώσετε την ίδια ουσία του ινδικού φαγητού. Η ξένη αγορά είναι αρκετά διαφορετική από την ινδική αγορά. Το πολύ βασικό συστατικό αλεύρι σίτου, που απαιτείται για την παρασκευή chappati, δεν είναι εύκολα διαθέσιμο στην ξένη αγορά, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με ραφιναρισμένο αλεύρι (maida), αλλά αυτό δεν είναι καλό για την υγεία. Αυτό που λέμε κόκκινο τσίλι ονομάζεται πάπρικα που είναι μια διαφορετική ποικιλία. Ομοίως, τα φύλλα κόλιανδρου ονομάζονται μαϊντανός. Τα τσίλι δεν είναι τα ίδια μικρά πράσινα τσίλι που χρησιμοποιούνται στην ινδική μαγειρική. Η γεύση των κρεμμυδιών είναι διαφορετική στην ξένη χώρα. Το Ladyfinger λέγεται μπάμιες και το brinjal λέγεται μελιτζάνα. Αν και τα πράγματα έχουν αλλάξει με τον καιρό, το ινδικό φαγητό έχει γίνει πλέον παγκοσμίως γνωστό και όλο και περισσότερα ινδικά τρόφιμα και υλικά είναι διαθέσιμα. Αλλά το χάσμα μεταξύ γλώσσας και λεξιλογίου γίνεται ένα μεγάλο εμπόδιο, το οποίο ξεφεύγει μόνο με το πέρασμα του χρόνου.
Υπάρχουν πάρα πολλές αλυσίδες εστιατορίων που έχουν εγκατασταθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου που σερβίρουν ινδική κουζίνα, αλλά και πάλι, δεν θα μπορούσαν να ταιριάζουν με την ίδια γεύση. Μπορείτε να έχετε μαζί σας το μαγικό κουτί με μπαχαρικά, αλλά και πάλι, το απόθεμα είναι πάντα περιορισμένο. Επίσης, το περίφημο desi ghee των Ινδών, χωρίς το οποίο το φαγητό τους δεν είναι πλήρες, δεν είναι εύκολα διαθέσιμο σε μια ξένη χώρα. Γι‘ αυτό λέγεται ότι δεν είναι τόσο εύκολο όσο πιστεύεται η εγκατάσταση στο εξωτερικό.
Το πρόβλημα των τροφίμων είναι μόνο μια πτυχή του προβλήματος που αντιμετωπίζει η ξένη χώρα. Τα άλλα προβλήματα συνδυάζονται και επηρεάζουν πολύ την επιβίωσή σας. Ειδικά για τους χορτοφάγους, οι μη χορτοφάγοι εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στο απόθεμα τροφής τους, καθώς οι περισσότερες χώρες του κόσμου καταναλώνουν μη χορτοφαγικές πηγές. Τα περισσότερα θύματα είναι χορτοφάγοι. Λάβετε λοιπόν το μυαλό σας πριν μεταβείτε στην ξένη γη και απολαύστε τις μέρες σας εκεί αντί να επικρίνετε την επιβίωσή σας.
